မိမိအသက္ေပးရေလာက္တဲ့အရာကို
ရွာေဖြမေတြ႕ေသးရင္
အဲဒီလူဟာ ရွင္သန္ဖို႔ မထိုက္တန္ဘူး။
(မာတင္လူသာကင္း)
အဲသလိုနဲ႔
ကမာၻၾကီးထဲကေန
သူရဲေကာင္းေတြ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္
ထြက္ခြာလို႔ သြားၾကေတာ့တယ္။
တခ်ိဳ႕က
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ အမွန္တရားအတြက္၊
တခ်ိဳ႕ကက်
တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ဘာသာတရားနဲ႔ အႏုပညာအတြက္၊
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုၾကီးကို
ဥာဏ္အလင္း ဖြင့္ေပးဖို႔အတြက္ ဆိုတဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးေတြနဲ႔ … ။
ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံု၊
အယူအဆေပါင္းစံု၊
အသိတရားေပါင္းစံုႏွင့္
အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဖံုဖံုေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား …
ျပႆနာရွိခဲ့ၾက၊
အျငင္းပြားစရာျဖစ္ခဲ့ၾက၊
ေနာက္ဆံုးမွာ အသက္ရွင္မႈကို
အခ်ိန္မတိုင္မီ စြန္႔လႊတ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔အေၾကာင္း အတၳဳပတၱိမ်ားဟာ
လူေတြၾကားမွာ
ေရာင္းမေလာက္တဲ့
အေတြးအေခၚေတြ ျဖစ္လာရဲ႕။
တကယ္ေတာ့
လူတစ္ေယာက္ ေက်ာ္ၾကားစြာေသဆံုးတာ
အလကားအပိုကိစၥပဲ။
တစ္နည္းအားျဖင့္
အဲဒါ အေလာင္းျဖစ္ရႈံးတာပါပဲ။
ေျပာလိုတာက
မေသခင္ သဘာ၀က်စြာရွင္သန္ဖို႔၊
ေသတဲ့အခါ
အသံမထြက္ဖို႔ … ။ ။
| ေ၀မွဴးသြင္ |
No comments:
Post a Comment