သစ္ရြက္ေၾကြသံတစ္ခုက
ငါ့နားထဲမွာ၀ုန္းခနဲ
ျမည္ဟိန္းသြားရဲ႕။
အခ်ိန္မတန္ေသးဘဲ
ငါ့တန္ဖိုးေတြကို
မင္းဘာေၾကာင့္မ်ားတိုက္ခ်ပစ္လိုက္ပါလိမ့္။
ဘယ္သူမျပဳ
မိမိမႈတဲ့ .. ။
လကြယ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က
ညထဲကိုဗီဇျပၿပီး
ရက္ရက္စက္စက္လြင့္ပံ်႕လာတယ္။
ငါ့ရင္ထဲက
အျဖဴေရာင္စည္းကမ္းေတြအားလံုး
ခ်ိတ္ပိတ္ထားလိုက္ၿပီ။
ငါဟာရိုင္းစိုင္းရမ္းကားဖို႔
အၿမဲအဆင္သင့္ရွိေနသူဆိုတာ
မင္းသိေစရမယ္။
ဘာသေဘာလဲ
လွည့္မၾကည့္နဲ႕.....
အေပ်ာ္ေၾကးဆိုေပမယ့္
အႏၱရာယ္ရွိတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ပတ္သက္မိခဲ့သမွ်ေတြကို
ရယ္ေမာလႊင့္ပစ္လိုက္ရံုေပါ့။
ငါမေျပာခ်င္ဘူး
မင္းမသိႏိုင္ဘူး
အစြန္းမေရာက္ရင္
အဲဒါဘယ္ေတာ့မွ အခ်စ္မဟုတ္ဘူး ။ ။
| ေ၀မွဴးသြင္ |
No comments:
Post a Comment